Sebastian Wywiórski
Staram się uchwycić momenty przejściowe, graniczne — te, które odsłaniają procesualny charakter rzeczywistości. Prowadzę dialog z czasem, który wciąż redefiniuje moją obecność.
W obszarze malarstwa i działań wizualnych koncentruję się na badaniu relacji pomiędzy przestrzenią, czasem a ruchem. Te trzy elementy traktuję jako nierozerwalne składniki stale przekształcającej się rzeczywistości. Interesuje mnie sposób, w jaki zmiany zachodzące w otaczającym mnie świecie wpływają na percepcję i doświadczenie przestrzeni — zarówno tej fizycznej, jak i mentalnej.
Dwuwymiarowa płaszczyzna obrazu malarskiego ze swoją materią i kolorem to punkt wyjścia do realizacji obrazów / obiektów kinetycznych. Rozbudowałem je w przestrzeni, wprawiłem w ruch i domknąłem całość w rytmicznie powtarzającym się module czasu. Istotną rolę w instalacjach przestrzennych zaczęły odgrywać projekcje świetlne, z użyciem intensywnych odcieni zieleni.
Instalacje /zdarzenia świetlne mają charakter efemeryczny — są zjawiskami ulotnymi, istniejącymi jedynie w określonym czasie i miejscu. Strumień światła traktuję jako medium pozwalające ujawniać to, co słabo dostrzegalne, oraz jako narzędzie wskazujące na nietrwałość rzeczywistości. Światło, w moich realizacjach, staje się nośnikiem doświadczenia zmiany — przejścia, zanikania, transformacji.